ΠΡΟΔΟΣΙΑ

Mη,τη διψα μου,μη περιγελας.

Διψάω για αξιοπρεπεια,να δω τον εαυτο μου ελευθερο.

Νερό η φωνή μου,μα εγώ δεν είμαι πια.

Κοιτάω τον ήλιο και ακούω κραυγές.ΠΡΟΔΟΣΙΑ....Ειναι βαριά η τιμωρία,ο γείτονας σου να σε εχει καταδώσει.Να βγαίνει το πρωι και να τον βλέπεις,να λες καλημερα αναγκαστικα.Γιατί η ιστορία,είναι εκεί και συ την ανταμώνεις.

Ετσι δεν ξεχνάς.Δεν συγχωρείς.

Μας μάθανε μια ιστορία,να μισάμε.Να μην ρωτάμε πολλά.

Και αφου προδώσανε τον ήλιο και τη θάλασσα 

με αριθμούς και νούμερα,

μια άλλη μερα θα φανεί και θα ναι νύχτα.

Αδελφος σκοτώνει αδελφό.Και θα εξακολουθούμε να μην ρωτάμε.Πλεον θα ναι απλό.

Δε θα χει ήλιο.Δε θα χει φως.

Γι αυτο μη περιγελάς τη δίψα μου,εσύ που χεις νερό.

Εγώ έχω μνήμη και ερωτηματικά.Και αμα εχεις απαντησεις,δωσε μου και μένα λίγο νερό.

Και αμα θες να με προδώσεις,κάντο.

γειτονας μου εισαι,καθε μερα θα σε βλέπω.Κάποια μερα θα αφεθώ πέρα απο τα συρματομπλέγματα,πέρα απο το μίσος.

 Και εσυ κλεισμενος σπίτι ,να ρουφιανευεις,τους ελευθερους

Δε ξεχνω την προδοσια.Δεν ξεχνω την κατοχή.ΚΥΠΡΟΣ 15 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974